رابطه نحوه گذران اوقات فراغت با پیشرفت تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان

چکیده پژوهش حاضر با عنوان نحوه گذران اوقات فراغت با پیشرفت تحصیلی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان بر روی نمونه ای به حجم 200نفر که به روش تصادفی خوشه ای از بین دانش آموزان دختر دوره متوسطه که در سال تحصیلی 90- 89 در مدارس دولتی شهر رباط کریم مشغول به تحصیل بودند صورت گرفت . ابزارهای مورد استفاده دراین پژوهش ، آزمون سازگاری اجتماعی سینها وسینگ (1993)، پرسشنامه اوقات فراغت، ساخته شده( توسط رادمند) ومعدل نیمسال اول دانش آموزان بود. روش های آماری بکار رفته شامل شاخص های توصیفی(میانگین وانحراف استاندارد) وضریب همبستگی پیرسون می باشد . نتایج بدست آمده ازتجزیه تحلیل داده ها با نرم افزار spssنشان داد که بین مولفه های اوقات فراغت رفتن به سینما،کار بارایانه،دیدار دوستان وگردش وپارک رفتن با سازگاری اجتماعی بالا همبستگی مثبت معنی دار در سطح 01/0 وجود دارد. بین هیچ یک از مولفه های اوقات فراغت با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان همبستگی معنی دار در سطح 5./.وجود ندارد.همچنین بین سازگاری اجتماعی بالا با پیشرفت تحصیلی همبستگی مثبت معنی دار در سطح 5./. وجود دارد .